Wystawa
Słoweński artysta Franc Kavčič/Caucig (1755-1828) lata swojego życia i kariery zawodowej spędził w cieszących się wówczas dużą renomą europejskich ośrodkach sztuki. Edukację artystyczną odbierał w akademiach w Wiedniu, Bolonii i Rzymie, a inspirował się antykiem i sztuką włoskiego renesansu. Kavčič zazwyczaj malował idylliczne pejzaże oraz sceny biblijne i mitologiczne. Na styl jego malarstwa, którego przykładem jest obraz Idealna kraina z młodzieńcem zabijającym węża, w dużej mierze wpłynęli XVII-wieczni francuscy malarze neoklasyczni, tacy jak Claude Gellé, zwany Lorrain i Nicolas Poussin.
Do czasów obecnych przetrwało około dwóch tysięcy rysunków Kavčiča, najwięcej z nich znajduje się w zbiorach w Wiedniu i Lublanie. Więcej na temat Kavčiča można przeczytać na stronie Galerii Narodowej Słowenii.
Źródłem inspiracji Johana Thomasa Lundbye’a (1818-1848) była jego rodzinna Dania, a zwłaszcza dzikie, nietknięte ludzką ręką wybrzeże Røsnæs, które było mu bardzo bliskie. Lundbye malował duńskie pejzaże, nie greckie czy włoskie, w konwencji malarstwa neoklasycznego, aby podkreślić swój patriotyzm i dumę z duńskiej sztuki.
Potężny kurhan na Dolmenie w Raklev na Półwyspie Røsnæs, 1939, umiejscowiony pośród pięknego krajobrazu, stanowi swoisty pomost pomiędzy współczesnością a starożytną historią i zwyczajami Danii. Lundbye zmarł w wieku dwudziestu ośmiu lat, do tego czasu zdołał zyskać miano jednego z najbardziej uznanych romantycznych malarzy Danii.
Angielski artysta John Constable inspiracje czerpał z twórczości Claude’a Gellé’a, zwanego Lorrain, oraz XVII-wiecznych holenderskich malarzy pejzażystów, takich jak Jacob van Ruisdael. Znany obraz Wóz na siano z 1821 roku powstał w pracowni malarza w Londynie na podstawie szeregu szkiców i rysunków wykonanych w plenerze w Suffolk, w pobliżu rzeki Stour, gdzie Constable spędził większość swojego życia.
Przed ukończeniem samego obrazu Constable namalował niewielki olejny szkic obejmujący całą kompozycję, który obecnie znajduje się w kolekcji Uniwersyteckiego Centrum Sztuki Brytyjskiej Uniwersytetu Yale (kolekcja Paula Mellona). Swobodne pociągnięcia pędzlem szkiców olejnych Constable’a można uznać za zapowiedź impresjonizmu, który omówimy szerzej w dalszej części rozdziału. Przedostatnim etapem tworzenia ostatecznej kompozycji obrazu był pełnowymiarowy szkic przygotowawczy w technice olejnej, który znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie.
Wóz na siano zaprezentowany w 1821 roku na wystawie w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych nie znalazł kupca. Natomiast na paryskim Salonie w 1824 roku Karol X przyznał Constable’owi za obraz złoty medal.
Malowanie to dla mnie inna nazwa czucia.
Estoński malarz Eugen Dücker (1841-1916), pochodzący z wyspy Sarema, przez czterdzieści lat pracował jako wykładowca malarstwa pejzażowego na Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie. Spokojne morskie krajobrazy z łagodnie pochylonym wybrzeżem i niskim horyzontem, np. Morski krajobraz z 1875 roku, stały się tak charakterystyczne dla jego twórczości, że w konsekwencji ukuto termin „Horyzont Dückera”.
Nauczanie i malarstwo Dückera przyczyniło się do rozwoju malarstwa pejzażowego w kierunku stosunkowo akademickiego i romantycznego stylu w szeregu północnoeuropejskich krajów. Wybitnym uczniem Dückera był norweski malarz Adelsteen Normann (1848-1918). W 1892 roku Normann zaprosił do Berlina swojego rodaka Edvarda Muncha, który rok później namalował tam Krzyk.