Wystawa
Budynek im. Roberta Schumana
Po inauguracji budynku Schumana w Luksemburgu w 1973 roku Parlament miał wreszcie własną siedzibę, gdzie mogły odbywać się posiedzenia plenarne. W latach 70. ubiegłego wieku w sali posiedzeń regularnie odbywały się sesje plenarne. Jednak po wyborach bezpośrednich w 1979 roku liczba posłów wzrosła i sala, która wcześniej mieściła 208 posłów, nie była już wystarczająco duża.
W latach 1973–1979 w sali posiedzeń plenarnych w budynku Schumana odbyło się 35 posiedzeń Parlamentu Europejskiego, którym przewodniczyło czterech różnych przewodniczących.
14 stycznia 1975 roku w sali posiedzeń plenarnych w budynku Schumana w Luksemburgu Parlament przyjmuje sprawozdanie posła Schelta Patijna w sprawie projektu konwencji dotyczącej wyboru członków zgromadzenia w powszechnych wyborach bezpośrednich.
Prawdziwe polityczne znaczenie powszechnych wyborów europejskich polega na tym..., że w ogóle się odbywają.
Schelto Patijn, 14 stycznia 1975
Klenge Kueb
W 1978 roku rząd Luksemburga przedstawił ambitny projekt budowy budynku „Centre 300” w dzielnicy Kirchberg. Miała się w nim mieścić największa sala plenarna w Europie, w której zasiąść miało 600 posłów. Projekt wzbudził jednak ostre kontrowersje z uwagi na jego skalę i koszt. Rząd Luksemburga, w obliczu presji ze strony opinii publicznej, zdecydował się z niego zrezygnować.
Zamiast tego wybudował budynek administracyjny. Budynek Klenge Kueb oficjalnie otwarto w 1979 roku, a sesje plenarne Parlamentu odbywały się w nim do 1981 roku.