Wystawa
W XIX wieku sprzedaż detaliczna i masowa produkcja towarów przybrały na sile, by zaspokoić potrzeby rosnących w Europie populacji mieszkańców miast. Wzornictwo secesyjne, kojarzone z luksusem, reklamowano ze wzmożoną intensywnością, skutkiem czego wkrótce zrobiło się bardzo popularne na całym kontynencie. Szeroki asortyment produktów w stylu secesji kierowano do klientów klasy średniej, którzy mieli aspiracje podążania za modą i dochód do dyspozycji.
Liberty to wybór klientów o artystycznym zacięciu.
Jedna z rozpoznawalnych nazw secesji – stile Liberty – została wykreowana przez londyńskiego sprzedawcę. Brytyjski dom handlowy Liberty & Co., założony przez Arthura Lasenby Liberty’ego w 1875 r., był w owym czasie jednym z najbardziej popularnych i wpływowych miejsc sprzedaży secesyjnych towarów.
W wyniku szybkiego rozwoju sklep Liberty stał się punktem sprzedaży dla wielu secesyjnych artystów z Europy kontynentalnej. Zlecał swoim własnym projektantom wykonanie wyrobów ze szkła, biżuterii, mebli, wyrobów ze srebra i metalu. Szczególną popularnością cieszyły się różnobarwne tekstylia.
W drugiej połowie XIX wieku szczególny wpływ na sztukę i kulturę europejską miała Japonia. Po wznowieniu przez japońskie porty handlu z Zachodem w 1853 r. ze Wschodu przybyła bezprecedensowa ilość i różnorodność japońskich towarów. Były to, między innymi, porcelana, jedwabie, wachlarze, kimona i drzeworyty ukiyo-e, takie jak praca Yoshitoshi Tsukioka po lewej stronie.
Rozpoczęło się zjawisko zwane joponizmem, a Arthur Liberty był jednym z jego pierwszych propagatorów, poszerzając asortyment swojej firmy o inspirowane Japonią przedmioty i style.
„Tuż po otwarciu Wystawy światowej w 1862 r. wzrosło pragnienie posiadania japońskich przedmiotów. Niedługo potem nasi kupcy zaczęli zajmować się przedstawianiem tych dziwnych wyrobów jako artykułów handlowych.” Christopher Dresser
Wpływowym propagatorem sztuki japońskiej i stylu secesji był pochodzący z Hamburga przedsiębiorca Siegfried Bing (1838-1905). Od lat 70. XIX w. prowadził w Paryżu firmę importowo-eksportową i wydawał wpływowy miesięcznik Le Japon Artistique. W grudniu 1895 r. Bing otworzył galerię o nazwie L’Art Nouveau, w której sprzedawano biżuterię, obrazy, wyroby ceramiczne, witraże i meble takich projektantów jak, między innymi, Tiffany, Georges de Feure, Eduard Colonna i Eugène Galliard. Motywy japońskie były bezpośrednią inspiracją dla artystów europejskich, takich jak Émile Gallé, Obok efektowne naczynie jego autorstwa z 1880 r.
Wystawa: rodzaj dziewiętnastowiecznego szaleństwa
Wystawy branżowe, zwłaszcza targi światowe, stanowiły ważne miejsca prezentowania stylu secesji. Paryska Wystawa światowa z 1900 r. odbyła się w szczytowym momencie rozwoju secesji i promowała Francję jako główny ośrodek tego ruchu. Wystawa zgromadziła miliony odwiedzających i tysiące wystawców.
Poniżej znajduje się niezwykłe nagranie z Wystawy światowej, złożone z taśm filmowych francuskich operatorów i kamerzystów pracujących dla Thomasa Edisona.