Wystawa
Wprowadzenie
Erotyczny charakter wielu secesyjnych dzieł był cechą wspólną dla małego formatu sztuk dekoracyjnych, biżuterii, mebli, malarstwa oraz sztuki drukarskiej tego okresu. Mistycyzm, świat snu, baśni i legend ludowych był przedstawiany przez malarzy symbolistów i interpretowany na gobelinach Niemca Otto Eckmann’a oraz Szwedów Gerharda Munthe’a i Fridy Hansen. Postać kobieca obrazowała zarówno czystość jak i pokusę. Kobiety przedstawione na plakatach Julesa Chereta były beztroskie i figlarne.
Muzy
Postrzegana przez wielu jako muza secesji Loie Fuller (1862-1928) zadebiutowała na paryskiej scenie Folies Bergère w 1892 r. Jako przedstawicielka wyzwolonej nowej formy tańca opracowała serię choreografii tanecznych do muzyki Debussy’ego, Chopina i Schuberta, z innowacyjnym wykorzystaniem świateł i gry kolorów. Sarah Bernhardt (1844-1923) francuska aktorka sceniczna i filmowa, której życie osobiste było równie dramatyczne jak tworzone przez nią kreacje, była także ikoną secesji. Bernhardt podróżowała i występowała na całym świecie. Przez wiele lat współpracowała z Alphonsem Muchą. Zamawiała biżuterię, zastawę stołową oraz inne wyroby u takich artystów jak Lalique. Była bardzo popularną postacią tamtej epoki, toteż często pojawiała się w reklamach.
Formy kobiece
Alfons Mucha (1860-1939) był czeskim malarzem i artystą sztuk dekoracyjnych, urodzonym w południowych Morawach, słowiańskiej prowincji imperium austro-węgierskiego. Przeniósł się do Paryża, aby pracować dla litografa Champenois. Prace Alfonsa Muchy, wszechstronnego projektanta tekstyliów, tapet, sreber i biżuterii, są nadal rozpoznawalne. W okresie secesji były często naśladowane, szczególnie po 1902 r., gdy opublikowano jego projekty graficzne. Pierwszym ważnym dziełem Muchy, które przyniosło kolejne zamówienia, był plakat reklamujący występ Sary Bernhardt w Gismondzie w 1894 r. Jak wielu artystów tamtej epoki Mucha czerpał z teozofii i okultyzmu. Gdy stracił na popularności, ok. 1910 r., wrócił do Pragi by stworzyć cykl „Epopeja Słowiańska” – obejmujący dwadzieścia obrazów poświęconych historii Czech i Słowiańszczyzny.
Symbolizm i folklor
Fascynacja mistycyzmem i wizjonerstwem była powszechna wśród wielu artystów przedstawiających świat wewnętrzny. Korzenie symbolizmu wywodziły się z literatury i poezji, a jednym z uznanych na całym świecie jego protagonistów był od 1895 r. belgijski rzeźbiarz i grafik Georges Minne (1866-1941). Choć jego stonowany styl zdawał się kłócić z krzykliwym charakterem secesji, prace Georgesa Minne’a były sprzedawane w La Maison Moderne, prowadzonym przez jego przyjaciela Juliusa Meier-Graefe'a, niemieckiego kupca, krytyka, założyciela magazynów Pan w Berlinie i Art Décoratif w Paryżu. Minne należał do belgijskiej grupy artystycznej w Sint-Martens-Latem.
