Wystawa
Wprowadzenie
W 2. połowie XIX w. wzrosło zainteresowanie wszelkimi materiałami drukowanymi. Nastała era publicznych czytelni, powieści, ilustrowanych czasopism, karykatur, wydań kolekcjonerskich i luksusowych książek. Wijące się linie i secesyjne motywy roślinne często pojawiały się w książkach. W całej Europie wydawano czasopisma i gazety o sztuce i trendach we wzornictwie. Przykładem mogą tu być monachijski „Jugend” i „Ver Sacrum”, publikowany przez stowarzyszenie Wiedeńska Secesja. W Petersburgu wydawano „Mir Iskusstva” (Świat Sztuki), w którym po raz pierwszy zaprezentowano zespół baletowy Ballets Russes.
Ilustracje książkowe
Aubrey Beardsley (1872-1898) był czołową postacią w dziedzinie ilustracji książkowej, a także jednym z głównych przedstawicieli estetyzmu. Urodził się w nadmorskim mieście Brighton w Anglii. Szkicowanie pozwalało mu zwalczyć monotonię pracy biurowej. Zachęcony przez Edwarda Burne-Jonesa, w 1892 r. przeniósł się do Paryża. Uznanie przyniosła mu ilustracja Salome trzymającej ociekającą krwią głowę św. Jana Chrzciciela, opublikowana w pierwszym wydaniu międzynarodowego czasopisma „The Studio”. Jego prace, przesycone erotyzmem, typowym dla dekadencji końca wieku, publikowane były również w kwartalniku „The Yellow Book”, wydawanym przez stowarzyszenie Aesthetic. Zakończyło ono działalność w roku 1895, po procesie i uwięzieniu Oscara Wilde'a, które wpłynęły negatywnie na całe jego otoczenie. Kariera Beardsley'a była tragicznie krótka – zmarł on na gruźlicę w wieku 25 lat.
Czasopisma
Wiele czasopism i gazet podejmowało tematy związane z aktualnymi tendencjami w sztuce i sztukach dekoracyjnych. Najpopularniejszym tytułem był „Jugend”, tygodnik kulturalny, wydawany w Monachium przez Georga Hirtha, mający duży wpływ na kształtowanie się nowego stylu. To właśnie od nazwy tego periodyku wywodzi się termin Jugendstil. Z czasopismem, którego objętość nie przekraczała 20 stron, współpracowali tacy artyści, jak: Hugo Hoppner (Fido), Emil Hansen (Nolde), Ernst Barlach i Peter Behrens, prezentując na jego łamach modne stroje, literaturę i sztukę. Wszechstronny niemiecki artysta Hans Christiansen (1866-1945) zaprojektował wiele okładek z charakterystycznym ręcznym krojem pisma. Urodzony we Flensburgu Christiansen przeprowadził się do Paryża w 1895 r. aby studiować w Akademii Julian. Do roku 1902 należał do darmstadzkiej szkoły artystycznej. Oprócz prac graficznych projektował również wzory tapet, gobelinów, ceramikę i witraże.
Plakaty i reklamy
Pod koniec XIX w. plakaty i reklamy stały się dominującym środkiem masowego przekazu w całej Europie. We Francji kwintesencją Belle Époque stały się plakaty Toulouse-Lautreca i Julesa Chéreta, inspirowane drzeworytami Japończyka Ukiyo-e. Olśniewające barwy powstawały w nowym procesie kolorowej litografii. Popularnym medium wśród artystów była reklama. Włoch Leonetto Cappiello był pierwszym, który zastosował w niej czarne tło. Holenderski malarz Jan Toorop (1858-1928), urodzony na Jawie, dzielił czas między kilka europejskich miast i tworzył w różnych stylach. Był członkiem brukselskiej grupy Les XX, uczestniczył również w angielskim ruchu Arts & Crafts. Gra linii, jaką można obserwować w jego symbolicznych obrazach, nadała reklamie nową formę.
