Wystawa
Wprowadzenie
Wystawy, a szczególnie targi międzynarodowe, które Gustaw Flaubert określa mianem XIX-wiecznego szaleństwa, były w okresie secesji kluczowymi wydarzeniami. Za przykładem Arts & Crafts powstawały nowe grupy artystyczne. Organizacjami, które zapewniały artystom wsparcie były: w Austrii Wiener Werkstätte (od 1903 r.) kierowane przez Josepha Hoffmana i Kolomana Mosera, w Monachium Vereinigte Werkstätten für Kunst im Handwerk (od 1897 r.), z którym związani byli Hermann Obrist, Richard Riemerschmid, Bruno Paul i Peter Behrens. Architekci i dekoratorzy byli zatrudniani przez firmy produkcyjne zainteresowane nadaniem modnego polotu przedmiotom codziennego użytku. Od nazwy znanego sklepu w Londynie pochodzi też secesyjny styl Liberty.
Wystawy i Targi
Wystawa Światowa w 1900 r. w Paryżu była szczytowym wydarzeniem w historii secesji, umiejscawiając Francję w centrum tego nurtu. Miliony zwiedzających i tysiące wystawców wzięło udział w tym przedsięwzięciu trwającym od 15 kwietnia do 12 listopada 1900 r. Siegfried Bing, który kierował galerią Maison de L’Art Nouveau, zaprezentował wnętrza dekorowane przez Édouarda Colonna, Georgesa de Feure i Eugène’a Gaillarda. Tancerka Loie Fuller występowała w pawilonie zaprojektowanym specjalnie dla niej przez francuskiego architekta Henriego Sauvage’a. Zwiedzający przybyli paryskim metrem, do którego wejścia projektował Hector Guimard, a Pavilon Bleu, o wygiętych liniach, powstał według projektu Gustave’a Serrurier-Bovy’ego. W roku 1902, na potrzeby targów w Turynie, Raimondo D’Aronco zastosował w pawilonie głównym secesyjne, orientalne i bizantyzujące elementy dekoracyjne.
Handel
Londyński sprzedawca Liberty & Co (który działał również w Paryżu w latach 1889-1931) - jeden z najlepiej prosperujących w tym okresie - kierował swoją ofertę do zamożnych i ambitnych klientów z klasy średniej. Arthur Lasenbly Liberty (1843-1917) otworzył pierwszy sklep w 1875 r., do którego sprowadzał orientalne tekstylia, ceramikę i inne produkty. Stały rozwój uczynił z Liberty & Co główny punkt sprzedaży dzieł wielu secesyjnych artystów z całej Europy. Liberty & Co zamawiało u stałych projektantów tekstylia, szkło, biżuterię, meble i wyroby z metalu. W naczyniach marki Tudric i Cymric, inspirowanych sztuką celtycką, i tworzonych w tym czasie anonimowo przez Archibalda Knoxa i Rexa Silvera, stosowano emalię, turkusy i macicę perłową. Dostępnych było wiele różnych przedmiotów utrzymanych w tym samym stylu, od zegarów do zastawy stołowej.
Grupy i wspólnoty artystyczne
Wielki książę Ernst Ludwig von Hessen, wnuk królowej Wiktorii, brat rosyjskiej carycy Aleksandry, był mecenasem darmsztadzkiej grupy artystycznej w Mathildenhöhe w Niemczech. Celem założonej w 1889 r. grupy było połączenie sztuki, architektury i rzemiosła. Von Hessen zachęcił siedmiu artystów, w tym Hansa Christiansena, Josepha Marię Olbricha i Petera Behrensa do zawiązania wspólnoty artystycznej, w której mogliby tworzyć, uczyć się i mieszkać. Większość domów, indywidualnie zaprojektowanych dla wspólnoty, zbudował Olbrich. Obiekty te były częścią wystawy w 1901 r., która jednak przyniosła finansowe straty. Skłoniło to wielu artystów, w tym Christiansena, do wyjazdu. Pierwsza wojna światowa zmusiła Von Hessena, do rozstania z jego trzema siostrami w Rosji i położyła kres temu przedsięwzięciu.
