Tentoonstelling
Louise Weiss werd geboren op 25 januari 1893 in Arras, in de Franse regio Pas-de-Calais. Ze was de oudste van zes kinderen van een Elzassisch gezin uit de gegoede burgerij dat vaderlandslievende, onkerkelijke, republikeinse waarden koesterde. Haar vader was een vooraanstaand mijningenieur. Haar moeder kwam ook uit de Elzas en stamde af van een Joodse familie met wortels in Centraal-Europa. Vanwege die voorgeschiedenis was Weiss zich al van jongs af bewust van de historische gevaren en de moeilijke banden tussen Frankrijk en Duitsland.
Ze bracht haar jeugd door in Parijs, waar ze een strenge opvoeding kreeg aan de beste scholen van het land. Ondanks de weerstand van haar vader legde Weiss een succesvol academisch parcours af: op haar 21e had ze een diploma behaald aan de universiteit van Oxford en een prestigieuze opleiding afgerond aan de letterenfaculteit (agrégation de lettres). Louise had nu de nodige diploma’s op zak om als leerkracht te werken, maar haar toekomst lag niet in het klaslokaal. Toen ze in 1914 afstudeerde, veranderde het leven voorgoed; niet alleen voor Louise Weiss, maar voor heel Europa.
Het bloedbad op de slagvelden van de Eerste Wereldoorlog en het leed van een opgeofferde generatie lieten een onuitwisbare indruk op Weiss na. Ze liet een winstgevende carrièrekans in het onderwijs aan zich voorbijgaan en richtte in de plaats daarvan een klein militair ziekenhuis op, waar gewonde soldaten werden verpleegd. Later riep ze ook een opvangcentrum voor oorlogsslachtoffers in het leven in Noord-Frankrijk.
Toch ging Weiss al snel op zoek naar andere manieren om haar talenten te gebruiken. Ze voelde zich aangetrokken tot debatten en de uitwisseling van ideeën en ging daarom aan de slag als journaliste. Haar eerste artikels werden gepubliceerd in Parijse kranten.
