Tentoonstelling
In 1934 richtte Louise Weiss zich op een nieuwe strijd: de emancipatie van de vrouw. Ze stichtte de vereniging La Femme nouvelle, waarmee ze vocht voor het vrouwenstemrecht, naar het voorbeeld van de Britse en Amerikaanse suffragettes. Daarnaast richtte ze een propagandacentrum op voor gelijke politieke en burgerrechten voor Franse mannen en vrouwen.
Hoewel ze niet verkozen kon worden, maakte Louise een krachtig statement door zich symbolisch kandidaat te stellen voor diverse verkiezingen.
Na een eerste poging om zich verkiesbaar te stellen bij lokale verkiezingen, sloot ze zich in 1936 aan bij andere suffragettes in Parijs om symbolische verkiezingscampagnes te houden voor de Franse Nationale Vergadering. Op straat werden speciale briefkaarten uitgedeeld met daarop Louise Weiss en haar uitgebreide cv.
Ze organiseerde ook een tournee door heel Frankrijk en zette evenementen en betogingen op touw ten gunste van de emancipatie van de vrouw.
Maar opnieuw werd ze teleurgesteld door de vooruitgang in Europa. De Françaises moesten wachten tot na de Tweede Wereldoorlog om het stemrecht te verwerven en zich verkiesbaar te mogen stellen volgens dezelfde voorwaarden als Franse mannen.
Weiss besefte al snel dat haar inzet elders in Europa nodig was. In 1938 zag ze in dat een nieuw conflict onvermijdelijk was en zette ze mee haar schouders onder het Centraal Vluchtelingencomité. Dat comité was opgericht door het ministerie van Buitenlandse zaken om de toestroom van Joodse families die vluchtten voor het nazisme in goede banen te leiden. Later hielp ze de Vereniging van Franse Vrouwen met een Onderscheiding in het Legioen van Eer een overheidsdienst te leiden voor “passieve verdediging tegen luchtaanvallen”.
Er brak een nieuwe oorlog uit en dus zette Weiss haar niet-aflatende inspanningen om anderen te helpen voort. Ze bood zich vrijwillig aan voor een missie naar de Verenigde Staten om medicijnen en essentiële voedingsmiddelen in te zamelen voor het Franse Rode Kruis. Bij haar terugkeer in Frankrijk kon ze niet vermijden dat de Gestapo haar bibliotheek en persoonlijke archieven in beslag nam, maar ze wist wel te ontkomen aan de Jodenvervolging en kon bovendien voorkomen dat verschillende vrienden van haar gevangen werden genomen.