Tentoonstelling
Al op 16 november 1989 komt het Bureau in uitgebreide samenstelling van het Europees Parlement bijeen tijdens een buitengewone zitting in Brussel. Het Bureau is ingenomen met de gebeurtenissen en de val van de Berlijnse Muur en verklaart dat de Parlementaire Vergadering gehecht is aan de zelfbeschikking van volkeren en aan de democratie.
Een week later nemen de leden van het Europees Parlement een resolutie aan waarin zij vragen om het zelfbeschikkingsrecht toe te kennen aan de burgers in de DDR, waaronder de mogelijkheid deel uit te maken van een herenigd Duitsland in een verenigd Europa. Op 9 februari 1990 gaat voorzitter Barón Crespo naar Oost-Berlijn om er verschillende leiders van democratische bewegingen te ontmoeten. Hij maakt van de gelegenheid gebruik om zijn gesprekspartners eraan te herinneren dat volgens het Europees Parlement de toekomst van Duitsland in het teken moet staan van de totstandbrenging van een Europese Unie en een structuur die voorziet in vrede en vrijheid in heel Europa. Een week later neemt het Parlement een nieuwe resolutie aan waarin wordt erkend dat alle Duitsers het recht hebben in eenzelfde staat te wonen. Daarna zullen de leden van het Parlement ook toejuichen dat de politieke partijen die voorstander zijn van de hereniging van Duitsland als winnaars uit de bus komen tijdens de eerste democratische verkiezingen in de DDR in maart 1990.
Op 16 mei 1990 kiezen kanselier Helmut Kohl en Lothar de Maizière, de eerste democratisch verkozen leider van de DDR, het Europees Parlement als forum om samen hun visie voor de toekomst van hun land en van Europa kenbaar te maken.
Voor Lothar de Maizière heeft de gebeurtenis een historische waarde: “Ik ben erg ontroerd dat ik u nu kan toespreken als premier van de eerste democratische regering van de DDR.” Hij vervolgt: “Onze ontmoeting vandaag hebben wij te danken aan de Oost-Duitsers die in het najaar van 1989 hun lot in eigen handen zijn gaan nemen. Zij hebben op vreedzame wijze hun mensenrechten op het gebied van democratie, vrijheid en zelfbeschikking alsook de eerbiediging van de waardigheid van eenieder afgedwongen.” Kanselier Kohl probeert de leden van het Parlement vooral gerust te stellen met betrekking tot de mogelijke gevolgen van de hereniging van Duitsland voor de werking van de instellingen van de Europese Gemeenschap: “De bondsregering heeft er altijd op toegezien dat de Duitse eenwording tot stand komt in het kader van een stabiel Europa. Ik heb me voorgenomen het Europese en het Duitse eenwordingsproces een impuls te geven door beide zoveel mogelijk op elkaar af te stemmen, waar mogelijk volgens een gemeenschappelijk tijdschema.”
