Ανακαλύψτε μερικά από τα μέλη βασιλικών οικογενειών μεικτής φυλής της Ευρωπαϊκής ιστορίας.
Παρά το γεγονός ότι ο γάμος τους ήταν προκαθορισμένος, έζησαν ωστόσο μια βαθιά και αγαπημένη σχέση. Μοιράζονταν ιδιαίτερα την αγάπη τους για τη μουσική και τις τέχνες.
Ωστόσο, η Καρλόττα αντιμετώπιζε διακρίσεις εξαιτίας της φυλής της. Ενίοτε την περιέγραφαν ως άσχημη λόγω των ευδιάκριτων χαρακτηριστικών της ως «μιγάδα». Και παρόλα αυτά, όπως φαίνεται από τους πίνακες της βασίλισσας, τα σχόλια αυτά ήταν επηρεασμένα από ρατσιστικές απόψεις σχετικά με το τι θεωρούνταν ομορφιά.
Από την άλλη, ορισμένοι ιστορικοί έχουν υποστηρίξει ότι υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με την αφρικανική καταγωγή της, παρά τα ισχυρά στοιχεία που αποδεικνύουν το αντίθετο.
Αποτελεί μέχρι σήμερα αντικείμενο διαρκούς συζήτησης, ιδίως λόγω των συνεπειών που συνεπάγεται. Για παράδειγμα, η καταγωγή της θα σήμαινε ότι η εγγονή της, η βασίλισσα Βικτώρια, είχε καταγωγή από τη μαύρη φυλή, όπως επίσης και οι μελλοντικοί απόγονοι της Βικτώριας.
Είναι προφανές ότι τα φυλετικά ζητήματα συνεχίζουν να ταλανίζουν τις συζητήσεις όχι μόνο σχετικά με τη Βασίλισσα Καρλόττα, αλλά και με το υπό ποιες συνθήκες τα μελλοντικά πρόσωπα θα μπορούσαν να είναι νόμιμοι κληρονόμοι των θρόνων στην ευρύτερη Ευρώπη.
Απέκτησε 15 παιδιά εκ των οποίων τα 13 επέζησαν μέχρι την ενηλικίωσή τους. Είναι γνωστή ακόμη και στην Αμερική, καθώς μια πόλη στην πολιτεία της Βόρειας Καρολίνας έχει πάρει το όνομά της.
Περιέργως, υπάρχουν ενδείξεις ότι η Βασιλίσσα Καρλόττα μπορεί να μην είχε αναγνωριστεί ως η πρώτη μεικτής φυλής βασίλισσα της Αγγλίας.
Η Βασίλισσα Φιλίππη του Αινώ, η οποία γεννήθηκε το 1310 στη Βαλενσιέν της Γαλλίας, είχε Μαύρη Μαυριτανική καταγωγή. Παντρεύτηκε τον Εδουάρδο της Υόρκης, ο οποίος λίγο πριν από τον γάμο τους το 1328 ανακηρύχθηκε Βασιλιάς Εδουάρδος Δ' της Αγγλίας. Έγινε βασίλισσα περίπου δύο χρόνια μετά την άνοδο του συζύγου της στο θρόνο το 1330.
Σε αντίθεση με την Καρλόττα, δεν υφίστατο τις άδικες επικρίσεις σχετικά με τη φυλή και την εξωτερική της εμφάνιση. Αντιθέτως, σύμφωνα με τον μεσαιωνικό συγγραφέα Joshua Barnes, περιγράφεται ως «ένα πολύ καλό και γοητευτικό άτομο που ξεπερνούσε τις περισσότερες κυρίες ως προς τη γλυκύτητα της φύσης και τον αγνό χαρακτήρα.»
Είναι προφανές ότι οι βασιλείς και μονάρχες μεικτής φυλής ήταν παρόντες τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν της Ευρωπαϊκής ιστορίας. Παρά τις προσπάθειες να διαγραφούν από τα ιστορικά χρονικά, οι ζωγράφοι, οι λογοτέχνες (π.χ. ο Πάρσιφαλ του Έσενμπαχ) και οι προοδευτικοί ιστορικοί έκαναν τα βασιλικά μέλη μεικτής φυλής εμφανή και σημαντικούς χαρακτήρες στη συνολική Ευρωπαϊκή ιστορία.
Σήμερα βλέπουμε επίσης μεικτής φυλής βασιλικά ζευγάρια όπως η Πριγκίπισσα Άντζελα και ο Πρίγκιπας Μαξιμιλιανός του Λιχτενστάιν, ο Πρίγκιπας Χάρι και η Μέγκαν, Δούκισσα του Σάσεξκαι η Κόμισσα Μαίρη και ο Φερδινάνδος Λεοπόλδος Ιωσήφ Κόμης των Αψβούργων της Αυστρίας όχι ως παρατυπίες στις κανονιστικές προσδοκίες για το τι συνιστά μια «σωστή» βασιλική ένωση, αλλά αντίθετα ως πρόσωπα τα οποία έχουν δεσμευτεί μεταξύ τους.
Συνεπώς, αναγνωρίζοντας και αποδεχόμενοι την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων, μπορούμε να μοιραστούμε μια θριαμβευτική ιστορία των ανθρώπων μεικτής φυλής, οι οποίοι πάντα συνεισέφεραν στη μακρά και πλούσια ιστορία της Ευρώπης.