Έκθεση
Για τους ευρωβουλευτές, η προοπτική επανένωσης της Γερμανίας αποτελεί μια ιστορική ευκαιρία για την οριστική υπέρβαση της διαίρεσης της Ευρώπης και για την ενίσχυση των πολιτικών ισορροπιών. Στόχος τους είναι επίσης να προωθήσουν τη διαδικασία εκτόνωσης των εντάσεων και αποκατάστασης της ειρήνης, να ενισχύσουν τη συνεργασία μεταξύ των λαών της Ευρώπης και να εδραιώσουν τη δημοκρατία και την πολυφωνία παντού στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προσπαθεί επί μήνες να καταλήξει σε κοινή θέση των δώδεκα κρατών μελών για το «γερμανικό ζήτημα». Από τη δική του πλευρά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τονίζει κατ’ επανάληψη ότι η γερμανική ενοποίηση πρέπει να συνοδευθεί από την ενίσχυση της κοινοτικής Ευρώπης και από τον μετασχηματισμό της σε μια πολιτική ένωση που θα περικλείει όλες τις πτυχές της εξωτερικής πολιτικής και της ασφάλειας. Τον Ιανουάριο του 1990, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ διακηρύσσει ενώπιον των ευρωβουλευτών ότι η ΛΔΓ έχει θέση στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, εφόσον τη ζητήσει.
Στις 15 Φεβρουαρίου 1990, το Κοινοβούλιο δημιουργεί μια προσωρινή επιτροπή για τη μελέτη του αντίκτυπου στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα από τη διαδικασία ενοποίησης της Γερμανίας. Ο Βρετανός βουλευτής Alan John Donnelly ορίζεται εισηγητής και σπεύδει να καθορίσει τις προτεραιότητες και τη μελλοντική πορεία. Σε στενή συνεργασία με τους συμμάχους, τα δύο γερμανικά κράτη διαπραγματεύονται άμεσα σχετικά με τις πολιτικές και οικονομικές λεπτομέρειες της ενοποίησης, η οποία προγραμματίζεται τελικά για τις 3 Οκτωβρίου 1990. Παράλληλα, η προσωρινή επιτροπή για τη γερμανική ενοποίηση γίνεται επί εννέα μήνες το επίκεντρο των δραστηριοτήτων του Κοινοβουλίου για το θέμα αυτό.
Τα είκοσι μέλη της προσωρινής επιτροπής —μεταξύ των οποίων και τρεις πρώην υπουργοί Εξωτερικών— επικεντρώνονται πρωτίστως στις πρακτικές ρυθμίσεις της ενοποίησης και στις πιθανές επιπτώσεις τους στη λειτουργία των κοινοτικών θεσμικών οργάνων. Η ειδική επιτροπή για τη γερμανική ενοποίηση διερωτάται επίσης σχετικά με την ανάγκη αναθεώρησης των ευρωπαϊκών Συνθηκών. Εξετάζει ακόμη τις δημοσιονομικές και οικονομικές προκλήσεις για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα από την ενσωμάτωση της ΛΔΓ στην ΟΔΓ. Τέλος, η προσωρινή επιτροπή δίνει ιδιαίτερη προσοχή στις εμπορικές υποχρεώσεις της ΛΔΓ και στον αντίκτυπο της ενοποίησης για τις στρατιωτικές συμμαχίες. Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της, η προσωρινή επιτροπή δέχεται τις γνωμοδοτήσεις των μόνιμων επιτροπών του Κοινοβουλίου, προκειμένου να εκτιμήσει καλύτερα τις επιπτώσεις της κρατικής ενότητας της Γερμανίας επί των τομέων δράσης και των κοινών πολιτικών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Παράλληλα, χωρίς καν να περιμένουν το αποτέλεσμα των εργασιών της προσωρινής επιτροπής, οι ευρωβουλευτές εγκρίνουν νέα σειρά σημαντικών ψηφισμάτων, συγκεκριμένα τον Απρίλιο, τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο του 1990. Τα ψηφίσματα αφορούν την απάντηση της Κοινότητας στη γερμανική ενοποίηση και τις επιπτώσεις αυτής στην κοινοτική διαδικασία. Στα εν λόγω κείμενα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκτιμά ότι η ενωμένη Γερμανία οφείλει να συμβάλλει στην πολιτική και την οικονομική ενδυνάμωση της Κοινότητας, να δώσει ώθηση στην οικονομική, κοινωνική και οικολογική ανάπτυξη της πρώην ΛΔΓ και της Κοινότητας εν γένει, αλλά και να λειτουργήσει ως χρήσιμος σύνδεσμος μεταξύ της Κοινότητας και των χωρών της κεντρικής και της ανατολικής Ευρώπης.
